به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز، حجت‌الاسلام مهدی آریاخاکی، معاون پژوهش حوزه علمیه خوزستان، در دومین بخش از سلسله جلسات خانواده عاشورایی به مسأله «انسجام روابط خانوادگی» پرداخت و اظهارداشت: در نهضت حسینی یکی از جلوه‌های درخشان و چراغ‌های روشن هدایت موضوع انسجام و دل‌بستگی اعضای خانواده است که در روز بلکه از ابتدای حرکت کاروان حسین بن علی تا روز عاشورا اعضای خانواده در کنار هم تا پایان راه می‌مانند و یکدیگر را رها نمی‌کنند.
پس در سبک زندگی عاشورایی که برای خانواده ترسیم شده همه اعضای خانواده در کنار هم هستند و یکدیگر را در مشکلات تنها نمی‌گذارند.
اما هم اکنون یکی از مشکلات بزرگ جامعه اسلامی که ما از فرهنگ غرب به ارث برده‌ایم کاهش انسجام خانوادگی است که سبب می‌شود اعضای خانواده به پشتیبانی از یکدیگر نپردازند درحالی‌که پیام عاشورا حمایت اعضای خانواده از یکدیگر است.
امروز اگر در یک خانواده ایرانی در واقع خواهر و برادر هرکدام با اختیار همسر زندگی مشترک تشکیل بدهند متأسفانه ارتباط و انسجام آن‌ها از خانواده و خاستگاه تربیتی خود دور می‌شوند.
امام حسین(ع) در میدان عاشورا علاوه بر حضور فرزندان و همسرش از همراهی برادر و خواهر و حتی برادرزاده و خواهرزادگانش نیز برخوردار است.
نقش برجسته خواهری را در کربلا که زینب سلام الله علیها عهده‌دار بود می‌بینیم شرط ضمن عقد با همسر را همراهی با برادر قرار می‌دهد؛ لذا حتی بعد از زندگی مشترک به برادران فکر می‌کند.
و همچنین برادر که عباس بن علی باشد یک جوان دارای اهل عیال ولی همراهی برادر را تا لحظه آخر که فرمود؛ «یا اخا ادرک اخاک العباس» فراموش نمی‌کند.
متأسفانه امروزه یکی از مشکلات اجتماعی جوامع مدرن و جوامع اسلامی در حال توسعه این است که ازدواج، روابط بین خواهر و برادر را کاهش داده و سبب دوری اعضای خانواده از هم می‌شود.
در این شرایط صله‌رحم به‌عنوان یکی از مهم‌ترین فضائل اخلاقی کمرنگ شده و روابط خانوادگی تنزل می‌یابد؛ درحالی‌که در عاشورا پیوند اعضای خانواده در کربلا در بالاترین سطح بوده و توجه همه عزاداران را به این نکته مهم جلب می‌کند.
سؤال مهم اینجاست علت آن‌همه انسجام و وفاداری درون خانوادگی چیست!؟ آیا پیوند و همراهی اعضای خانواده در عاشورا مبتنی بر عشق و محبت اجباری است؟
جواب خیر است.
امام حسین(ع) هیچ‌یک از اعضای خانواده را برای همراهی در این سفر مجبور نکرد؛ لذا برادر امام حسین(ع)، محمد حنفیه در این سفر شرکت نکرد و حتی امام را از این سفر منع کرد و وقتی جدیت امام را در این سفر دید، از ایشان خواست تا خانواده‌اش را همراه خود نبرد.
آنچه موجب این انسجام می‌شود توجه به تکلیف شرعی است، یعنی همه اعضای خانواده از برادر و خواهر و همسر و برادرزاده‌ها مثل حضرت قاسم خود را از جانب خداوند موظف به حفظ انسجام خانواده می‌بینند آن‌هم در مسیر ولایت مداری و دفاع از دین خدا و مبارزه با خط ظلم و فساد.
بنا بر این درس بزرگ این است که جوانان ما خانواده خود را بر پایه رضای الهی بنا کنند که اگر این‌گونه شد هیچ گسستگی و اختلاف پیش نخواهد آمد چون هدف همه مشترک است و لذا کمک به همدیگر در تحقق آن هدف مقدس برای همه یک امر وحدت‌آفرین و انسجام بخش برای خانواده خواهد بود.
انتهای پیام./
